Konak Yanı

Batının incisi İzmir’den doğunun incisi Trabzon’uma ve şirin ilçesi Tonya’ya, Konakyanı’na, dağlarına, yaylalarına, dumanına, yemyeşil ormanlarına,  toprağımın adam gibi adam mert ve yiğit insanlarına selam olsun.

Duydum ki, topraklarında bir şeyler oluyormuş bugünlerde.  Önce köyümün başına bölgenin en büyük cezaevi yapılacakmış. Neden diye sorduk, Tonya ilçesi kalkınacakmış… Bu cezaevinde kimler yaşam sürdürecek? Adam öldürenler, yaralayanlar, kasaplık edenler, hırsızlar falan bunları mı layık gördünüz benim toprağıma? İklim şartları uygun olmadığı için vazgeçmişler iyi de olmuş. Şimdilerde de başka bir çalışma varmış, çimento fabrikası kurulacakmış benim köyümün başına. Bu çalışma da bölgeyi kalkındıracakmış. Yılda 15 milyon ton toprakla birlikte malzeme çıkarılacakmış. Hem de konkasörlerde öğütülerek. Buradan çıkacak toz bulutlarını nasıl yok edeceksiniz? Paketlemede burada yapılacakmış, rüzgar denizden estiğinde Çamanbaşı’na  Toyfa’ya, Kadıralak’a, Şebelek’ten  Sazalanı’na kadar; kıbleden estiğinde Kumyatak’ın tamamını Meseopliya’yı, Karşular’ı eteklerine kadar beyaz toz bulutları kaplayacak.

Açacakları derin çukurlarda sular toplanacak, göl halini alacak ve doğal afetleri tetiklemeyecek mi? Benim köyüm birinci derecede heyelan bölgesi. Evimizin duvarlarında yarıklar açılmış bile. Ortalama günde 500 kamyon malzeme taşınacakmış. Benim köyümün yolundan mı? Bu kadar kamyonun çıkaracağı egzoz dumanları doğayı yok etmek için yeterli değil mi?

Benim ilçemi kalkındırmak istiyorsanız,  buyurun hayvancılık ön planda. Veterinerlik fakültesi, orman fakültesi,  ziraat fakültesi kursunlar. TOKİ öğrenci yurtları yapsın, 3-4 bin öğrenci gelsin. Beraberinde yayla turizmi teşvik edilsin. Otel, motel, dinlenme tesisleri, kafeteryalar, sosyal tesisler yapılsın. Benim ilçem böyle kalkınır. Bizlerde bu çalışmalara katkı koyanlara teşekkür edelim. Önlerinde saygı ile eğilelim.

Çimento fabrikasının kurulduğu yerlerde kirlilik yaratılmıştır. Doğayı öldürmüştür. Çünkü yapısal konumu itibariyle doğa ile barışık değil. Yörenin insanları bu fabrikada çalışacakmış, hangi departmanda? İşletme müdürü, personel müdürü mü yoksa genel müdür mü?

Vay hemşerim vay!… Paketlemede,  konkasörlerde tozların içerisinde kaç para maaşla  o tozları yutacaksın?…

1950 yılından bu yana Zonguldak kömür işletmelerinde biz bu tozları fazlası ile yedik. Bu insanlardan şu an kaç kişi hayatta kaldı? Bu katliama bölgenin tüm sivil toplum örgütleri, muhtarlar karşı çıkmalı. Gelecek nesil onları saygı ile anacaktır. Ama destek verenleri tarih af etmeyecektir. En derin saygılarımla.

Şevket ÖZTÜRK

Ege Bölgesi Karadeniz Dernekleri Federasyonu

Doğayı Koruma Kurulu Başkanı

Tonya Haber’den Alıntıdır